அனைத்துலக ரவுடிகளின் தாரக மந்திரம் இதுவே.

விலங்குகள் தன் வாழ்விட எல்லைகளை சிறுநீரால் அடையாளப்படுத்திவிடும்.  அந்த மணத்தை முகரும் எதிரிகள், அந்த ஏரியாவுக்குள் நுழையாமல் வேற்றிடம் தேடிப் போகும் !

அட போங்கடா எங்க போனாலும் எவனாவது மார்க் பண்ணித்தான் வச்சிருக்கான், அப்புறம் சாப்பாட்டுக்கு நான் எங்கிட்டுத்தான் போறது என்று துணிந்து அடுத்த விலங்கின் எல்லைக்குள் நுழைந்து உணவுக்காக வேட்டையாடினாலோ, பெண் இணை தேடி சல்லாபித்தாலோ, எல்லை மீறியவனுக்கு மரண தண்டனை கொடுப்பது இலட்சியம், கொடுங்காயம் நிச்சயம் !

என்றேனும் இதில் உல்டாவாவதும் உண்டு.  அதாவது எல்லைக்குரியவன் டொக்காகியிருந்து, அத்துமீறுபவன் திடகாத்திரனாக இருந்துவிட்டால், ஓனர் காலி.  அவருடைய ஆண் வாரிசுகள் அனைத்தும் கொல்லப்படும்.  அவருடைய மனைவி, துணைவிகள் அனைத்துக்கும் இவர்தான் இனி ஓனர் !

அட்சரம் பிசகாமல் இந்தக் குணங்கள் அனைத்துலக ரவுடிகளிடையேயும் உண்டு.

ரவுடிகளின் பொதுக்குணம் மற்றும் தொழில் என்னவெனில் அடிதடி, அராஜகம், நம்பிக்கை துரோகம், பழிவாங்குதல், கட்டப்பஞ்சாயத்து, போலிப் பத்திரங்களின் மூலம் நில ஆக்கிரமிப்பு, வில்லங்க நிலங்களில் தலையீடு, ஆட்கடத்தல், மாமூல், பொருட்சேதம் செய்வது, கந்துவட்டி, கூலிப்படை,  கொலை.

Scan from color transparency

இதையெல்லாம் தாண்டி பணத்தை முதலீடு செய்து நிர்வகிக்கும் திறன் இருந்தால், அரசு டெண்டர்கள், பார், குவாரி குத்தகைகள், ஸ்கிராப், தங்கக் கடத்தல், கஞ்சா, செம்மரம், ஹெராயின் வணிகம், போலி பிராண்ட் மார்க்கெட்டிங் என வளர்ந்து விடுவார்கள்.

பொதுவாக இவர்களுடைய சராசரி வாழ்நாள் வயது என்பது 35 – 45.

45 க்கும் மேல் உயிரோடு இருக்க வேண்டுமென்றால் அவர்கள் பெருந் தொழிலதிபர்களாகவோ, பள்ளி, கல்லூரி, பல்கலைக்கழகங்களை நடத்தும் கல்வித் தந்தைகளாகவோ,  அரசியல்வாதிகளாகி எம் எல் ஏ, எம்.பி, அமைச்சர்களாகவோ ஆகியிருந்தால் மட்டுமே அது சாத்தியம் !

வட சென்னை

வடசென்னை என்று தலைப்பிட்டு அந்தப் படத்தில் வெறும் ரவுடியிசம், பொருட்களை கொள்ளையடித்தல், கடத்தல், ஹூக் போடுதல் என்று அவைகளை மட்டுமே முழுக்க காட்சிப்படுத்தியிருந்த  வெற்றிமாறனை வன்மையாகக் கண்டித்து நான் உயிர்மையில் எழுதியிருந்தேன்.  ஏனெனில் உண்மையான சென்னையான வடசென்னையில் ரவுடியிசத் தொழில் என்பது 1% மட்டுமே.  இதர 99% தொழில்கள் என்னென்ன, வடசென்னையின் இதர சிறப்புகளெல்லாம் என்னென்ன என்று அடுக்கியிருந்தேன்.  அந்த 1% ரவுடியிசம் என்பது வட சென்னையில் மட்டுமல்லாது, இதர சென்னையிலும், இதர மாவட்டங்களிலும், இதர மாநிலங்களிலும், இதர நாடுகளிலும் கூட உண்டு என்பதுதான் என்னுடைய வாதம் !

ஆனால், இந்தச் சினிமாக்காரர்களால் வட சென்னை என்றாலே ரவுடிகள் ராஜ்ஜியம் என்கிற முத்திரை குத்தப்பட்டு விட்டது.  அழிக்கமாட்டா அந்தக் கறையை இப்ப இப்பத்தான் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அகற்றி வருகிறோம்.  அதைக் குலைப்பதற்கென்றே அரங்கேறியது ஒரு படுகொலை !

ஜூலை 5 2024 வெள்ளி இரவு ஏழு மணிக்கு அனைத்து செய்தித் தொலைகாட்சிகளிலும் வந்த பிரேக்கிங் நியுசில், பகுஜன் சமாஜ் கட்சியின் தமிழ்நாடு மாநிலத் தலைவர் ஆம்ஸ்ட்ராங் வெட்டிக் கொல்லப்பட்ட அதிர்ச்சி சம்பவமே பேசு பொருளாகியிருந்தன !

ஆம்ஸ்ட்ராங், அவருடைய வீட்டருகே, அந்தத் தெருவில் பொதுமக்களின் போக்குவரத்து மிகுந்திருந்த பொழுதில், பலரால், சில நொடிகளுக்குள் வெட்டிக் கொல்லப்பட்டது ஆட்சித் தலைமை வரைக்குமே ஆட்டுவித்துவிட்டது.

சட்டம் ஒழுங்கு சரியில்லை என்று வாய்க்கு வந்ததை சமூக வலைத்தளங்களில் அனைவரும் பொறுப்பின்றி எழுத ஆரம்பிக்க, அதுவரை அவரை அறியாதவர்கள் கூட, அய்யய்யோ அவரா ?  அவரையா கொன்னுட்டாங்க ? போலிஸ்ல்லாம் என்ன பண்ணுது ? என்று எரியும் நெருப்பில் பெட்ரோலை வார்த்தனர் !

அகில உலக ரவுடிகள்

உலக ரவுடிகள் அனைவருமே பெருங்கோழைகள்.  சொகுசான வாழ்வை நோகாமல் நுங்கு தின்பதைப் போல அனுபவித்து வாழ ஆசைப்பட்டு ரவுடிகள் ஆனவர்கள்.  அவர்களுடைய இளங்கன்று பயமறியாது பொழுதுகளில் துணிந்து செய்யும் சில சம்பவங்களினால் அவர்களுக்கான பிம்பக் கட்டமைப்பு உருவாகும்.  அதன்பின் காவல்துறை, ரவுடிகளாக இருந்து தொழிலதிபர்களாக மருவியவர்கள், அரசு அதிகார வர்க்கம், அரசியல்வாதிகளின் ஆதரவைப் பொறுத்து அவர்களுடைய வளர்ச்சி அமையும்.  இதற்குள் சாதி, பணம், குடும்பப் பின்னணி என அனைத்தும் அவர்களுக்குப் பொருந்தி வர வேண்டும் !

ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் அவர்களால் யாரையுமே நம்ப முடியாது.  யாரையுமே என்றால் தாய், மனைவி, சகோதரர்கள், வாரிசுகள், உயிர் நண்பர்கள், மெய்காப்பாளர்கள், பிசினஸ் பார்ட்னர்கள் உட்பட அனைவர் மீதும் பயமிருக்கும்.  வீட்டுக்குள்ளேயே இப்படி என்றால் வெளியில் எப்படி இருக்கும் என நமக்கு எளிதாக விளங்கும்.  தினமொரு பகையைச் சம்பாதிக்கும் வாழ்க்கையில் எவன் எப்போது அதற்கு பழிதீர்ப்பான் என்கிற கணக்கே மறந்துபோகும்.  ஒரே ஒரு சுடு சொல்லால் கூட அரசையோ, அரசு நிர்வாகத்தையோ அவர்கள் பேசிவிட முடியாது.

அவர்களை வெட்டிச் சாய்க்க தினமொரு குழு திட்டங்களை வகுத்தவண்ணமே இருக்கும்.  புலனாய்வு துறைகளுக்கு இவர்களிடையே இருக்கும் இன்ஃபார்மர்ஸ் மூலமாக இத்தகையச் சதி திட்டங்கள் பெரும்பாலும் தெரியவரும் என்றாலும் தொடர்ந்து கிளம்பும் பல போலியானச் செய்திகளால் அவர்கள் துவளும்போது பழிவாங்கும் கொலைச் சம்பவங்கள் அரங்கேறிவிடும் !

இதுபோல வடசென்னையில் மட்டுமே நிகழுமென்பதுதான் நம் அறியாமை.  உலக வல்லரசான அமெரிக்காவின் நியூயார்க் நகரத்திலும் நிகழும்.  நாகரீகத்தின் உச்சியில் இருக்கும் ஐரோப்பிய பணக்கார நகரங்களிலும் நிகழும்.  எனில் ஏனைய இந்தியாவில் சர்வ சாதாரணமாக இவை தினந்தோறும் நிகழ்பவை எனப் புரிந்துக்கொள்ளலாம் !

இயக்குநர் பா.ரஞ்சித்

ஆனால் இயக்குநர் பா.ரஞ்சித் அவர்களும், முற்போக்குவாதியாக அறியப்பட்ட நடிகர் சாய் தீனா அவர்களும் சென்னையை மாற்றுப் பார்வையில் பார்க்கிறோம் பேர்வழி என்று ஒட்டுமொத்த நகரத்தையும், அங்கு வாழும் பெரும்பாலான ஓர் இனத்தையும் கொச்சை செய்திருக்கிறார்கள்.

செய்தி ஊடகங்களில் மூத்த ஊடகவியலாளர்கள் சிலர் ஆம்ஸ்ட்ராங் கட்டப்பஞ்சாயத்து செய்ததால் கொல்லப்பட்டிருக்கலாம் என்று சொன்னதை இவர்களால் சகிக்க முடியவில்லை.  வியப்பு என்னவெனில் அவர் கட்டப்பஞ்சாயத்து செய்ததே இல்லை என்று அவர்கள் மறுக்கவுமில்லை.

மாற்றாக, ஆதிக்க வர்க்கம் செய்தால் பேச்சு வார்த்தை, அதையே நாங்கள் (தலித்கள்) செய்தால் கட்டப்பஞ்சாயத்தா என்று கேள்வி கேட்டனர்.  காவல் நிலையங்களில் தினமும் கட்டப்பஞ்சாயத்து நடப்பது உங்களுக்குத் தெரியாதா என்று தீனா வினவுகிறார்.  அதிகார வர்க்கத்திற்கெதிராக கொதித்து எழுந்தால் அதற்குப் பெயர் ரவுடியிசம் என்றால் ஆம்ஸ்ட்ராங் ரவுடிதான்.  நாங்களும் ரவுடிகள்தான் என்கிறார் பா.ரஞ்சித்.

இதென்ன சினிமாவா ?

பஞ்ச் வசனங்களுக்கு கைதட்டு கிடைக்கும் என்று எதையும் பேச ?  பொது அரங்கில் இப்படி பேசுவது சரியா என எப்படி ஓர் இயக்குனருக்கு தெரியாமல் போகிறது ?  அத்தோடு நின்றாரா என்ன ?

எங்களால் நீ, அவர்களால் அல்ல நீ

சென்னை மாநகரத்தின் அழகு மெரினா கடற்கரையோ, வானை முட்டும் பெரிய கட்டிடங்களோ அல்ல.  யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர் என்கிற சென்னை மக்களின் சகிப்புத்தன்மை.  வந்தாரை எவரென உற்றுப் பார்க்காமல் வாழ வைக்கும் அவர்களுடையப் பண்பு.  மறுக்க முடியுமா ?  சென்னை மக்களிடையே நான் இன்ன சாதி என்கிறப் பெருமிதங்களை யாரும் வெளிப்படையாக காட்டவே முடியாது.  அவர்கள் இன்ன சாதி என்று எவரையும் வெளிப்படையாக இழிவு செய்திடவும் முடியாது.  கல்வி, கோவில், வேலை வாய்ப்பு, தனியார் இடங்கள் என்று எதிலும் இங்கு சாதி பாகுபாடு பார்க்கப்படுவதில்லை.  சென்னையில் நான் இன்ன சாதி என்று சொல்லி சாதி வாக்குகளை எந்தத் தலைவராலும் கவர முடியாது.  அந்தளவு சாதி மறுப்புத்தன்மை சென்னை மக்களிடையே பிறவிக்குணமாகவே அமைந்திருப்பதைக் காணலாம் !

இதை ஏதோ நான் நுனிப்புல் மேய்ந்து கூறிவிடவில்லை.  தரவுகளைக் கொண்டே பேசுகிறேன்.  ஆனால் எங்களால்தான் சென்னையை நீங்கள் ஆளமுடிகிறது என்கிறார் பா.ரஞ்சித்.   அதாவது 40 விழுக்காடு பட்டியலின மக்கள் தொகையைக் கொண்ட சென்னையில், அந்த மக்கள் வாக்களிப்பதால் மட்டுமே சென்னை உங்கள் வசமாகிறது என்று திமுகவை நோக்கிச் சுட்டுகிறார்.  இதை அப்படியே நான் மறுத்து விடவில்லை !

ஆனால் தான் ஒரு தலித் என்றோ, திமுக தலித் ஆதரவு கட்சி என்றோ கருதி அவர்கள் வாக்களித்ததில்லை என்றுதான் சொல்ல வருகிறேன்.  ஏனெனில் இங்கு தலித் விரோதச் சம்பவங்கள், ஆதிக்க வர்க்க ஆணவ வெளிப்பாடுகள் மிக மிகக் குறைவு.  எனவே சென்னையில் வாழும் ஒருவனுக்கு தான் ஆதிக்க வர்க்கம் என்கிறப் பெருமையோ, தான் ஒரு தலித் என்கிற தாழ்வு மனப்பான்மையோ உண்டாவதே இல்லை.  பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வுகளைத் தவிர அவர்கள் யாவரும் சமத்துவ அதிகாரமிக்கவர்களாக வளர்கின்றனர்.  இந்தச் சூழலில் தமக்கான கட்சி எதுவென்று பார்த்து வாக்களிக்கிறார்களே அன்றி இந்தக் கட்சி தன் இனத்துக்கானது, தன் மதத்துக்கானது என்று அவர்களில் பெரும்பாலோர் வாக்களித்தது இல்லை !

ஆனால் அப்பட்டமான ஒரு பொய்யை, சென்னை மீதான அவதூறை விதைக்கும் பா.ரஞ்சித், உனக்காக நாங்க ஆட்சியையே தூக்கிக் கொடுத்தோமே, எங்களுக்கு என்ன பாதுகாப்பை நீ கொடுத்துவிட்டாய் என நாக்கில் நரம்பில்லாமல் பேசுகிறார்.  நொடிக்கு நொடி அந்த நாக்கு புரள்வது நமக்குத் திகைப்பாக இருக்கிறது !

இங்கு தலித்கள் படித்து அவர்களாக முன்னேறுகிறார்களே அன்றி, தலித் என்பதற்காக அவர்களுக்கு எந்த வாய்ப்பையும் நீ தருவதில்லை என்று பேசிய அதே வாய், சில நொடிகள் இடைவெளிக்குப் பின் ;

சென்னை மேயர் பிரியா, தலித் என்பதால்தான் மேயராக்கப்பட்டாரே அன்றி பிரியாவின் முயற்சியால் ஆகவில்லை என்று குட்டிக்கரணம் அடித்தார்.  கயல்விழி செல்வராஜ் அம்பேத்கரால் அமைச்சரானாரே அன்றி திமுகவால் அது சாத்தியமாகவில்லை என்றார்.

உங்களுக்கு ஏதாவது புரிகிறதா ?

சென்னை மேயர் பதவி இம்முறை பெண்களுக்கானது, அதிலும் பட்டியலினப் பெண்களுக்கானது, அதிலும் அந்தப் பெண் பட்டியலினத்தில் அருந்ததி இனத்திலிருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட வேண்டுமென அம்பேத்கர் சட்டம் எழுதவில்லை.  பதவி சுழற்சி அடிப்படையில் இந்த வாய்ப்பை உருவாக்கியது திமுகதான்.  திமுகவிலும் இதை செயலாக்கம் செய்தது முதலமைச்சர் மு.க.ஸ்டாலின்தான்.

மேயரை இப்போது சென்னை மக்கள் தேர்ந்தெடுப்பதில்லை.  அவர்கள் திரும்பத் திரும்ப ஸ்டாலினை மட்டுமே மேயராகத் தேர்தெடுத்தது ஜெயலலிதாவுக்கு ஆற்றொண்ணா சினத்தை அளித்தது.  எனவே பொதுமக்கள் இனி மேயருக்காக வாக்களிக்கத் தேவையில்லை என்கிறச் சட்டத்தை கொண்டுவந்தார்.  ஆக,  தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மாமன்ற உறுப்பினர்கள்தான் மேயரைத் தேர்வு செய்தார்கள்.  மேயராக பிரியா தேர்ந்தெடுக்கப்பட வேண்டுமென  உத்தரவிட்டது திமுக கட்சி!

நான் சொன்னதில் ஏதேனும் ஒளிவு – மறைவு, பொய் – புரட்டு உள்ளதா ?  எனில், ரஞ்சித்தால் எப்படி இவ்வளவு பச்சையாக அவர்களுடைய மக்களிடையே புளுக முடிகிறது ?

அவருக்கு எப்படியாவது திமுக வீழ்ந்துவிட வேண்டும்.  அதற்காக தினமொரு பிணம் விழுகாதா என்கிற வல்லூறுகளின் ஏக்கமுண்டு.  அதனால்தான் சாதி பாகுபாடு பார்க்காத சென்னை மக்களிடையே அந்தப் பிரிவினைகள் உருவாக வேண்டுமென நாங்கள், எங்கள் என்று பேசுகிறார்.

இத்தகையப் பேச்சுக்களைத்தான் முத்துராமலிங்கம், இராமதாஸ், காடுவெட்டி குரு, யுவராஜ், ஜான் பாண்டியன் போன்றோர் பேசினார்கள்.  இனம், மதம் சார்பாக சீமான், எச்.ராஜா, உவைசி போன்றோர் பேசினர்.  அவர்களையெல்லாம் சுயசாதி, இன மத  வெறியர்கள், மக்களாட்சிக்கு எதிரானவர்கள் என்று நாம் கடுமையாக விமர்சித்தோம்.  ஆனால், அவர்கள் பேசியதற்கும், ரஞ்சித் பேசியதற்கும் என்ன வேறுபாடு ?  ஏன் அவர் அனைத்து தலித் மக்களையும் ஒன்று கூட அழைக்கிறார் ?

ஊரிலிலுள்ள அனைத்து எலிகளையும் தன் குழல் இசையால் கவர்ந்து பின்வரச் செய்து, ஏமாந்த அந்த எலிகளை இறுதியில் ஒட்டுமொத்தமாய்க் கொல்லும் இளைஞன் கதையை பள்ளியில் வாசித்து Essay எழுதி மதிப்பெண்களை பெற்றிருப்பீர்கள் அல்லவா ?

அந்த வித்தையை காட்டத்தான் ரஞ்சித் துணிகிறார்.   பகுஜன் சமாஜ் கட்சி உத்திரப்பிரதேசத்தில் தன்னை நம்பி பின் வந்த மக்களுக்கு அதைத்தான் செய்தது.  பொருளாதாரத்தில் நலிந்த உயர்சாதி அரியவகை ஏழைகளுக்கான ஒதுக்கீட்டை ஆதரித்த அபூர்வ தலித் கட்சி அது.  அதை மட்டுமா செய்தது ?  பாசிச கட்சிக்கு எதிராக இந்தியா கூட்டணி உருவான போது சிறிதும் மதிக்காமல் அதைப் புறக்கணித்த கட்சி பகுஜன் சமாஜ்.  ஏன் ?

பகுஜன் கட்சியின் தலைவர் மாயாவதி மும்முறை உத்திரப்பிரதேச முதலமைச்சராக இருந்தவர்.  அவர் மீது ஊழல் புகார்களும், சொத்துக் குவிப்பு வழக்குகளும், வருமான வரித்துறை, அமலாக்கத்துறை வழக்குகளும் உண்டு.  ஆனால் அவைகள் அனைத்தும் நீருக்குள் மூழ்கடிக்கப்பட்டு அமைதியாக்கப்பட்டுள்ளன.  நீ எங்களுக்கெதிராக எகிறினால் அதுவும் நீரின் மேல் மிதந்து வருமென்பது டீல்.

நீ எங்களுக்கெதிராகப் பேசலாம்.  ஆனால் செயல்படக்கூடாது.  எங்களுக்கெதிராக வேட்பாளர்களை நிறுத்தலாம்.  ஆனால் அவர்கள் எங்களுக்கெதிரான வாக்குகளை பிரிக்க வேண்டும்.  நீ நாங்கள் கொண்டுவரும் அத்தனை பாசிச சட்டங்களையும் அம்பேத்கரின் பெயரால் ஆதரிக்க வேண்டும்.  இவையெல்லாம் போதாது.  இந்தியா முழுக்க இதைக் கொண்டு போய், தலித் மக்களை எங்களுக்குமல்லாமல், அவர்களுக்குமல்லாமல் ஆக்க வேண்டும்.  அப்படி வாக்குகள் பிரிந்தால் மட்டுமே நாங்கள் நிரந்தரமாக இங்கு ஆள்வோம்.  நாங்கள் அப்படி ஆண்டால் மட்டுமே நீயும் நிம்மதியாக காலத்தைக் கழிக்க முடியும்.  எங்கள் ஆட்சி மாறினால் காட்சியும் மாறும்.  நீ சிறைக்குப் போவாய், உன் கட்சியும், அதன் சொத்துக்களும் அழியும் !

மேற்கண்டவையெல்லாம் மாயாவதிக்கும், அவருடைய கட்சி ஆட்களுக்கும் நேரடியாகச் சொல்லப்பட்டவை.  நாக்பூரின் இந்த பொம்மலாட்டத்தில் ஆடும் ஒரு பொம்மைதான் பா.ரஞ்சித்.  எனவேத்தான் ஆம்ஸ்ட்ராங் படுகொலையை அவர் தனக்குச் சாதகமாக மாற்றிக் கொள்ள பெரும்பாடு பட்டார்.  வெடித்து அழுதார்.  அழுத இரண்டாம் நாள் தங்கலான் ட்ரெய்லரை வெளியிட்டு மகிழ்ந்தார்.  அவருடைய அந்தப் படத்தின் கூட்டுத்தயாரிப்பாளர்களாக சில ஆதிக்க வர்க்கத்தார் இருந்தது நமக்கு நகைப்பை வரவழைத்தது !

பூர்வகுடி கதைகள்

சென்னையின் பூர்வகுடிகள் பட்டியலின மக்கள்தான் என்றும் அது தவறான வாதம், சென்னை ஒரு கடல் கிராமமாக இருந்தது, எனவே மீனவர்கள்தான் சென்னையின் பூர்வகுடிகள் என்றும் வாதங்கள் கிளர்ந்த வண்ணமிருக்கும்.

உண்மையில் சென்னை என்கிற நகரத்தை உருவாக்கியவர்கள் ஆங்கிலேயர்கள்.  அதற்கான காலகட்டங்களும் தெளிவாக வரலாற்றில் உண்டு.  அதேவேளையில் சென்னை கடற்கரையைத் தாண்டி ஏகப்பட்ட கிராமங்கள் பல்லாயிரம் காலமாகவே உண்டு.  அன்று அவை நகரத்திற்கிடையே சாலைத் தொடர்புகள் இல்லாமல் தனித்திருந்திருக்கலாம்.  நகரமயம் விரிவான போது அனைவரும் ஒன்றிணைந்திருக்கலாம்.  இந்த நகரமய வரலாற்றின் படி குறிப்பிட்ட எந்த இனத்தையுமே இவர்கள்தான் பூர்வகுடிகள் என்று வரையறுக்கவே முடியாது !

ஏனெனில் அனைத்து இன மக்களும் ஒருகட்டத்தில் பெருகி, பின் புறநகர்களுக்கோ, அண்டை மாநிலங்களுக்கோ இடம் பெயர்ந்திருக்கின்றனர்.  ஆங்கிலேயர், ஐரோப்பியர், இஸ்லாமியர், தெலுங்கின மக்கள், மார்வாடிகள், வட இந்தியர்கள், பார்ப்பனர்கள், பார்ப்பனரல்லாத முற்பட்ட வகுப்பினர், இதர பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினர், பட்டியலின மக்கள், பழங்குடிகள் என அனைவருமே இந்த மண்ணின் பூர்வகுடிகளாக அங்கம் வகித்திருந்தனர்.  மலையாளிகள் இல்லாத டீக்கடைகளோ, சீனர்கள் இல்லாத பல் மருத்துவமனைகளோ, கிருத்துவர்கள் துவங்காத பள்ளிகளோ இங்கு கிடையாது !

இத்தனை வருடங்கள் வாழ்ந்தவர்கள்தான் பூர்வகுடி என்று நீங்கள் வரையறுத்தால் நான் மேலே சொன்ன அத்தனை இனத்தவர்களும் பூர்வகுடிகள் ஆகிவிடுவார்கள்.  இதில் எங்கே தலித்களை மட்டும் மண்ணின் மைந்தர்களாக ஆக்குவது ?

நகரக்கட்டமைப்பு, பல்வேறு அடிப்படைத் தொழில்களுக்காக இங்கு பட்டியலின மக்கள் அழைத்து வரப்பட்டு, அவர்களின் வாழ்விடமாக சென்னை ஆனது.  எனவே இது தலித்களின் பூமி என்பவன் பொய்யன்.  பக்கிங்காம் கால்வாயை பஞ்சம் போக்க வெட்டினார்கள்.  பஞ்சத்தில் தலித்கள் மட்டுமே பாதிக்கப்படவில்லை என்பது உலகுக்கே தெரியும்.  பெருஞ்செல்வந்தர்களைத் தவிர இதர அனைத்துச் சாதியினரும் சென்னைக்கு வாழ வந்தனர்.  அனைவருடைய உழைப்பினாலும் பொன்னானது இந்த சென்னை.  தனக்காக உழைத்த யாரையுமே சென்னை கைவிடவுமில்லை.  அவர்களுக்கு அள்ளித் தந்தது.  எனவே தனியொரு சாதியாக எந்தச் சாதியும் தங்களால்தான் சென்னை உருவானது என்றும், தாங்களே சென்னையின் மைந்தர்கள் என்று சொல்வதையும் ஏற்க முடியாது !

அதிலும் குறிப்பாக ஒரு சாதியைக் கேடயமாக வைத்து அரசை, ஆட்சியாளர்களையெல்லாம் மிரட்டுவதை இங்கு யாரும் பொறுத்துக் கொள்வதுமில்லை.  உணர்ச்சிவேகத்தில் அரைவேக்காட்டுத்தனமாகப் பேசிய பா.ரஞ்சித்தும், சாய் தீனாவும், அவர்களுடைய உளறல்களுக்காக கைதட்டிய கூட்டத்திற்கும் தக்க பாடத்தை சென்னை கற்பிக்கும் !

ஆக்கிரமிப்பாளர்கள்தான் பூர்வகுடிகளா ?

வடசென்னையின் பல இடங்கள் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டு பாதி தெருக்களை அடைத்து குடிசை வீடுகளோ, ப்ளைவுட்களால் ஆன ஒண்டிக் குடித்தனங்களோ காணக்கிட்டும்.  அதேப்போல சென்னையில் ஓடும் ஆறுகளின் இரு கரைப்புறங்களிலும் ஆக்கிரமிப்புகள் நெடுக உண்டு.  வெள்ளப் பொழுதுகள், நீதிமன்றங்களின் உத்தரவுகளின் போதெல்லாம் அத்தகைய ஆக்கிரமிப்புகள் அகற்றப்படும்.  ஆனால் அவர்களை விரட்டியடிக்காமல் அவர்களுக்கு வாழ்விடங்கள் கான்கிரீட் கட்டிடங்களாக கட்டித்தரப்படும்.  ஆனால் அதை பல கட்சிகள் ஏற்பதில்லை.  அவர்கள் வாழ்ந்த இடத்திலேயே தரவேண்டுமென அவர்கள் போராடுவார்கள்.  அதுபோன்ற ஆக்கிரமிப்புகள் அகற்றப்படும் போது பா.ரஞ்சித் போன்றவர்கள் கூட வந்து, நடவடிக்கைகளை செயல்படுத்தும் அதிகாரிகளிடையே தர்க்கங்கள் புரிந்ததுண்டு.

அவர்கள் வாழ்ந்த இடங்களில் கட்டிடங்கள் கட்ட நிலமோ, இதர கட்டமைப்பு வசதிகளோ, சாலைகளோ இருக்காது.  நகர மையங்களில் அவ்வளவு புறம்போக்கு இடங்களுமிருக்காது.  எனவே அவர்களுக்கான இருப்பிடங்கள் நகருக்கு வெளியேத்தான் அமையும்.  விரிவடைந்துக்கொண்டே போகும் பெருநகர் என்பதால்,  சில வருடங்களுக்குள் அதுவுன் நகர மையமாகி விடும் என்பதுதான் உண்மை.  ஆனால் ஆக்கிரமிப்பாளர்களுக்காக வலிந்து வரும் கட்சியினர் இதை ஏற்பதில்லை.  ஆக்கிரமிப்புகளை அகற்றி அந்த இடத்தில் உடனடியாக அரசு கட்டுமானங்களை எழுப்பாவிடில் சில வாரங்களுக்குள் வீடு ஒதுக்கீடு பெற்றவர்களே அந்த வீட்டை விற்றுவிட்டோ, வாடகைக்கு விட்டுவிட்டோ, அடமானம் வைத்துவிட்டோ மீண்டும் ஆக்கிரமிப்பு செய்ய வந்துவிடுகின்றனர்.  இதை அனைவரும் செய்வதில்லை.  ஒருசிலர் மட்டும்.  இவர்கள் யாருமே பூர்வகுடிகள் அல்ல.  புதிதாய் முளைக்கும் ஆகாயத்தாமரைகள்.  இவர்களுடைய ஆக்கிரமிப்புகளை நீதிமன்ற உத்தரவுகளின் மூலமாக அகற்றினாலும் ஆளுங்கட்சியை கடுமையாக விமர்சிக்க இவர்கள் உதவுவார்கள்.  அவர்களுடைய அரசியலுக்கான விதைகள் இவர்கள்.  எனவே ஆக்கிரமிப்பாளர்களை பூர்வகுடிகள் என்பது மூடத்தனமானது மட்டுமல்ல அது ஓர் அநீதி.  அதை வளர்த்து போற்றிப் பாதுகாப்பது நகரத்திற்கு செய்யும் துரோகம் !

நல்ல ரவுடிகள்

சரி முடிப்போம்.  எங்க ஆரம்பிச்சோம் ?  ஆங் ரவுடிகள்.  உண்மையில் கிட்டத்தட்ட அனைத்து ரவுடிகளும் தன் வாழ்விடத்தை சுற்றி வாழும் மக்களிடையே மிக மிக நல்லவர்களாகவே போற்றப்படுவது வழக்கம்.  ஏன் ?  எந்த ரவுடியுமே வெளியே எவ்வளவு டெர்ரராக காட்டிக் கொண்டாலும் உள்ளூரில் எந்த பந்தாவுமே செய்வதில்லை.  அதான் முதல்லயே சொன்னேனே அவர்கள் பெருங்கோழைகள்.  ஏனெனில் உள்ளூர் மக்களிடம் எவ்வளவுக்கெவ்வளவு அன்பைச் சம்பாதிக்கிறார்களோ அவ்வளவுக்கவ்வளவு மக்களும் அவர்பால் விசுவாசமாக இருப்பார்கள்.

அவன் எப்படியாவது சம்பாதிச்சிட்டு போகட்டும்பா, கோயிலுக்கு டொனேஷன்னு போய் கேட்டா கை நிறைய அள்ளித் தர்றான்ல்ல ?  பத்திரிக்கை வச்சா பந்தா கிந்தா இல்லாம நேர்ல வந்து சொந்தக்காரன் கூட எழுதாத மொய்யைச் செய்யறான் இல்ல ?  உன் பையன் ஸ்கூல் பீஸ கட்டினான்ல்ல ?  ஆயிரம் பேரை படிக்க வச்சவம்பா, நம்மகிட்ட புடுங்கியா அவங்ககிட்ட கொடுத்தான் ?  என்னிக்காவது நம்மகிட்ட ஒரு காசு கேட்டிருப்பான ?  இல்ல, நம்மள எவனாவது வந்து அடிக்கத்தான் விட்டிருக்கானா ?  அவன் நம்மள எல்லைச்சாமி மாதிரி பாத்துக்கிட்டவன்பா … மேற்கண்ட இவைகளெல்லாமே நாம் பத்திரிக்கைகளில் வாசிக்கும் படு மோசமான ரவுடிகள் அனைவருக்கும் அவர்களுடைய மக்களால் சொல்லப்பட்டவைகள் ஆகும்.  எனவே ஒருபோதும் அவர்கள் வாழ்விடப்பகுதிகளில் அவர்களுடைய உண்மையான முகத்தை வெளிப்படாமல் வைத்துக்கொண்டு, பிறவிடங்களில் அனைத்துவகை பகைகள், தொழில் போட்டிகளைச் சம்பாதித்துக் கொண்டே இருப்பார்கள்.

கட்டப்பஞ்சாயத்து என்பது தெரிந்த ஒருவருக்கும், தெரியாத இன்னொருவருக்குமிடையே செய்வது.  இரண்டு நண்பர்களுக்கிடையே நடக்கும் சண்டையில் நீ சமாதானம் செய்யப் போனால் உனக்கு ஒரு நண்பன் போய், ஓர் எதிரி உருவாகுவான் என்பது முதுமொழி.  அதன்படி ஒவ்வொரு கட்டப்பஞ்சாயத்திலும் ஓர் எதிரி ரவுடிகளுக்கு உருவாகியவண்ணமிருக்கும்.  அவர்களால் அதை நிறுத்தவும் முடியாது.  காரணம் ரவுடிகளுக்கே கிட்டும் சொகுசு வாழ்க்கை.  ரவுடிகளுடைய பொதுகுணமாக நம்பிக்கைத் துரோகமும், பழி தீர்த்தலும் உண்டு எனப் பார்த்தோம்.  அதனடிப்படையில்தான் ஒவ்வோர் இடைநிலை ரவுடிகளின் வாழ்வும் முடிவுக்கு வரும்.  இது தொன்றுதொட்டு நடைபெறும் ஒன்று.  இராமாயணம், மகாபாரதக் காலத்திலிருந்தே இவைகள் உண்டு.  என்னமோ திமுகவின் இந்த புது ஆட்சியிலிருந்துதான் இத்தகையச் சம்பவங்கள் நடைபெறுவதாக ரஞ்சித்கள் புலம்பலாம்.  அது உண்மை அல்ல !!!

முற்றும்.