வாழ்த்துவது மனிதனின் மிகச்சிறந்த பண்பு.
வாழ்த்தியவருக்கு மகிழ்ச்சி.
வாழ்த்தப்பட்டவருக்கும் மகிழ்ச்சி.
கொடுக்கல், வாங்கலில் இரு தரப்புமே மகிழ்ச்சி அடைவது என்பது வாழ்த்துகளை பரிமாறிக் கொள்ளும்போது மட்டும்தான்.
மனித நாகரிகத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியில் எவ்வளவோ பண்புகள் மாறியிருக்கின்றன. வாழ்த்தும் பண்பு மட்டும் வடிவங்களை மாற்றிக் கொண்டே செல்கிறதே தவிர, அடிப்படையை மாற்றிக் கொள்ளவில்லை.
வாழ்த்துதலின் படிநிலையில் மிகவும் உச்சத்தை எட்டிய நிகழ்வாக வாழ்த்து அட்டைக் கலாச்சாரத்தை எடுத்துக் கொள்ளலாம்.
நூற்றாண்டுகளாக உலகை ஆண்ட வாழ்த்து அட்டைகள், இன்று கைப்பேசிகளின் வருகையால் கிட்டத்தட்ட அருகி விட்டது என்றே சொல்லலாம். இப்போதைக்கு காதலின் புண்ணியத்தில் காதலர்களால்தான் வாழ்த்து அட்டைகள் கொஞ்சநஞ்சம் மூச்சை விட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன.
பதினைந்து, இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்புவரை கூட டிசம்பர் மாதம் வந்துவிட்டாலே வாழ்த்து அட்டை தயாரிக்கும் அச்சகங்கள் பிஸியாகி விடும். விற்கும் கடைகள் பரபரப்பாகி விடும். கிறிஸ்துமஸ், ஆங்கிலப் புதுவருடம் தொடர்ந்து தை தமிழ்ப் புத்தாண்டு என்று வாழ்த்துவதற்கு ஏராளமான சந்தர்ப்பங்கள். காலண்டரைப் போலவே வாழ்த்து அட்டைகளுக்கும் மக்களிடம் பெரிய வரவேற்பு இருக்கும்.
அரசியல் கட்சியினர், ரசிகர் மன்றத்தினர், வணிக நிறுவனங்கள் என்று பல தரப்பினரும் ஒவ்வொரு புத்தாண்டுக்கும் புதுமையான முறையில் வாழ்த்து அட்டை உருவாக்க மண்டையைக் கசக்கிக் கொள்வார்கள்.
கடை கடையாக ஏறி இறங்கி தான் விரும்பிய வண்ணம், வடிவம், வார்த்தைகள் ஒருங்கிணைந்த வாழ்த்து அட்டையைத் தேர்ந்தெடுத்து வாங்குவது மகிழ்ச்சியானதொரு அனுபவம். நாற்பத்தி சொச்சம் வயதில் இருப்பவர்களுக்கு அவை இன்று மலரும் நினைவுகள்.
பாவம். இரண்டாயிரங்களுக்குப் பிறகு பிறந்தவர்களுக்கு அம்மாதிரியான பரவசங்கள் கிட்டுவதில்லை. ஒரு ஃபேஸ்புக் நிலைத்தகவலாகவோ, குறுஞ்செய்தியாகவோ, வாட்சப் தகவலாகவோ வாழ்த்துகள் பரிமாறிக் கொள்வதை எளிமையான சடங்காக முடித்துக் கொள்கிறார்கள்.
எவ்வளவோ உன்னதங்களை வாட்சப் கலாச்சாரம் வாயில் போட்டுக் கொண்டது.
ஒருவருக்கு வாழ்த்து அட்டை அனுப்புவது என்பது வெறும் சடங்கோ, சம்பிரதாயமோ மட்டுமே அல்ல. அது ஓர் உணர்வுப்பூர்வமான கடமையாக அப்போது இருந்தது.
வாழ்த்து அட்டைகளின் வரலாற்றை எடுத்துக் கொண்டால் அது நம்மை நைல் நதிக் கலாச்சாரத்துக்குக் கொண்டு செல்கிறது.
பண்டைய எகிப்தியர்கள் பண்டிகை நாட்களில் ஒருவரை ஒருவர் வாழ்த்திக் கொள்ள பேப்பரஸ் சுருள்களைப் பயன்படுத்தினார்கள் என்று குறிப்புகள் இருக்கின்றன. குறிப்பாக, அரசவை அலுவல்களில் தீவிரமாக ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்த மன்னர்கள், அவ்வப்போது அந்தப்புரத்துக்கு காதல் ரசம் சொட்டும் வாழ்த்துச் செய்திகளாக அனுப்பி ராணிகளைக் குஷிப்படுத்தியதாகவும் தகவல்.
பின்னர் சீனாவிலும் புத்தாண்டுக்கு வாழ்த்தும் கலாச்சாரம் தொடங்கியிருக்கிறது. சீனப்புத்தாண்டு மிகவும் விமரிசையாக இன்றுவரை கொண்டாடப்பட்டு வருகிறது. ஒருவரை ஒருவர் வாயால் வாழ்த்தி அலுத்துப் போன நேரத்தில்தான் அங்கே பேப்பர் கலாச்சாரம் தொடங்கியிருக்கிறது. வாழ்த்துவதற்கு என்றே பேப்பரை சீனர்கள் கண்டுப் பிடித்தார்களோ என்று எனுமளவுக்கு வரலாற்றில் வாழ்த்தித் தள்ளி விட்டார்கள்.
ஐரோப்பியர்கள் எல்லாவற்றிலுமே கொஞ்சம் தாமதம்தான். அவர்கள் வாழ்த்து அட்டைக் கலாச்சாரத்துக்கு பதினைந்தாம் நூற்றாண்டு வாக்கில்தான் காலடியெடுத்து வைத்தார்கள்.
அதுவும்கூட காதலர் தினத்தை முன்னிட்டு தங்கள் காதலை வெளிக்காட்டவே முதன்முதலாக வாழ்த்து அட்டைகளை பயன்படுத்தத் தொடங்கியிருக்கிறார்கள். கூச்சத்தன்மை கொண்ட யாரோ ஒரு சோம்பேறிக் காதலன்தான், தன் காதலைக் காதலியிடம் வாயால் சொல்ல வெட்கப்பட்டுக் கொண்டு வாழ்த்து அட்டை தயாரித்துக் கொடுத்திருப்பான் என்று யூகிக்க இடமிருக்கிறது.
சில கறார் காதலிகள் ‘லவ் லெட்டர்’ கணக்காக நீட்டப்பட்ட வாழ்த்து அட்டைகளை, சம்பந்தப்பட்ட காதலனின் முகத்துக்கு நேராகவே சுக்குநூறாகக் கிழித்து வீசியிருக்க வேண்டும். இந்தப் பிரச்சினையை ஜெர்மானியக் காதலர்கள் அட்டகாசமான முறையில் எதிர்கொண்டார்கள். வலுவான மரப்பட்டைகளை உரித்து, அதில் காதலோடு கூடிய வாழ்த்துகளை வாசகங்களாக செதுக்கிக் கொடுத்து அசத்தியிருக்கிறார்கள். ஏகப்பட்ட பேருக்கு இப்படித்தான் அந்தக் காலத்தில் காதல் ‘ஒர்க் அவுட்’ ஆகியிருக்கிறது. எனினும் இம்முறையிலும் ஓர் ஆபத்து உண்டு. கல்லு கணக்காக மரத்தால் உருவான அந்த வாழ்த்து அட்டையை, காதல் பிடிக்காமல் காதலி வீசும் பட்சத்தில் சர்வநிச்சயமாக ரத்தக்காயம் ஏற்பட்டிருக்கக் கூடும்.
காதலர் தினத்துக்கு வாழ்த்து அட்டைகள் வழங்குவது ஒரு கலாச்சாரமாகவே உருவெடுத்த நிலையில் அடுத்தபடியாக புத்தாண்டுக்கு வாழ்த்து அட்டை பரிமாறிக் கொள்ளும் பழக்கமும் உருவானது.
சுமார் முன்னூறு ஆண்டுகளுக்கு வாழ்த்து அட்டை தொழில் கொஞ்சம் மப்பும் மந்தாரமுமாகவேதான் இருந்திருக்கிறது. பெரும்பாலானவர்களுக்கு அப்போது கல்வியறிவு இல்லை என்பதால் வாயால் வாழ்த்திக் கொள்வதே வசதியாகவும் இருந்திருக்கக் கூடும்.
வரலாற்றில் உலகையே புரட்டிப் போட்ட ஒரு பெரும் நிகழ்வு என்று எடுத்துக் கொண்டால் அது தொழிற்புரட்சிதான்.
தொழிற்புரட்சியின் காரணமாக அதுநாள் வரை மெதுவாக உருண்டு, மனித இனத்தை உருட்டிக்கொண்டிருந்த உலகம், நாலுகால் பாய்ச்சலில் சிறுத்தையாகப் பாயத் தொடங்கியது.
பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் மத்தியில் வாழ்த்து அட்டைகள் என்பது பெரும் பொருட்செலவு வைப்பதாக, பணக்காரர்களுக்கு மட்டுமே உரித்தான கலாச்சாரமாக இருந்த நிலைமாறியது. வெகுஜனமயமானது.
அச்சுத்தொழிலில் ஏற்பட்ட வளர்ச்சியின் காரணமாக வாழ்த்து அட்டைகள் கவர்ச்சிகரமான வடிவத்துக்கும், உற்சாகமான உள்ளடக்கத்துக்கும் உயரத் தொடங்கியது. குறிப்பாக, அஞ்சல் துறையின் வளர்ச்சி என்பது வாழ்த்து அட்டைகளின் பொற்காலத்துக்கு திறவுகோலாக அமைந்தது.
முதன்முதலாக கிறிஸ்துமஸுக்கு 1843ஆம் ஆண்டுதான் வாழ்த்து அட்டை உருவாக்கப்பட்டது. ஹென்றி கோல் என்கிற லண்டன்காரர், தன்னுடைய உறவினர்களையும் நண்பர்களையும் கிறிஸ்துமஸுக்கு வாழ்த்து அட்டை அனுப்பி அசத்தலாம் என்று திட்டமிட்டார். ஓர் ஓவியரிடம் தன்னுடைய உள்ளக்கிடக்கையை வெளிப்படுத்தி, தான் விரும்பியவாறு ஓர் ஓவியத்தைப் பெற்று, ஏகத்துக்கும் செலவு செய்து சில டஜன் கணக்கில் அட்டைகளை உருவாக்கினார். அவரிடமிருந்து வந்த வாழ்த்து அட்டையைப் பெற்றவர்கள் பலரும் கடுப்பானார்கள். நேரில் வந்து வாழ்த்த என்ன சோம்பேறித்தனம், இப்படிக் கடிதம் போட்டு வாழ்த்தி அவமரியாதைப் படுத்திவிட்டாரே என்று கடிந்து கொண்டார்கள்.
இப்படி ஆரம்பகட்ட தடங்கல்கள் இருந்தாலும் வாழ்த்து அட்டைகளைத் தபாலில் அனுப்புவதும், அதைத் தபால் பெட்டியில் பெறுவதும் என்பது மிகக்குறுகிய காலத்திலேயே கவுரவத்துக்குரிய நடவடிக்கை ஆகிவிட்டது.
1860களிலேயே வாழ்த்து அட்டைகள் தயாரிப்பதற்கென்றே பிரத்யேக நிறுவனங்கள் உருவாகி விட்டன. பண்டிகைகளுக்கு மட்டுமின்றி தனிமனித உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தி வாழ்த்துவதற்கான வகையில் புதிய புதிய அட்டைகளைப் படைப்பூக்கத்துடன் உருவாக்கத் தொடங்கினார்கள்.
அச்சுத்தொழில் வண்ணமயமான இருபதாம் நூற்றாண்டு தொடக்கத்தில் வாழ்த்து அட்டைகள் அடுத்த நிலைக்கு உயரத் தொடங்கின. 1930களில் நகைச்சுவையான வாசகங்களைக் கொண்ட வாழ்த்து அட்டைகளுக்கு நல்ல மவுசு இருந்திருக்கிறது. முதல் உலகப்போருக்கும், இரண்டாம் உலகப்போருக்கும் இடையேயான சிக்கலான வாழ்வியல் சூழலில் மனிதர்களின் முதன்மைத்தேவையாக நகைச்சுவை இருந்திருக்கும் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது.
தமிழ்க் கலாச்சாரத்தைப் பொறுத்தவரை வாழ்த்து அட்டைகளைப் பரிமாறிக் கொள்வதை நாம் ஆங்கிலேயர்களிடமிருந்துதான் கற்றுக் கொண்டோம்.
ஆரம்பத்தில் நன்கு படித்தவர்கள் மட்டும்தான் படிக்கத் தெரிந்தவர்களுக்கு ஆங்கிலத்தில் வாழ்த்து அட்டைகள் அனுப்பிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
தமிழகத்தில் திராவிட இயக்க வளர்ச்சியின் காரணமாக உருவான சமூக எழுச்சி, மொழியுணர்வு ஆகியவற்றின் வெளிப்பாடாக 1950களில் வாழ்த்து அட்டைக் கலாச்சாரம் உச்சத்துக்குச் சென்றது. இதுவும் திராவிட மாடலுக்குக் கிடைத்த வெற்றியே.
அரசியல் கட்சித் தொண்டர்களுக்கு கட்சித் தலைமையிடமிருந்து வரும் பொங்கல் வாழ்த்து அட்டை மிகப்பெரிய அங்கீகாரமாகக் கருதப்பட்டது. போலவே, சினிமா நடிகர்களும் தங்கள் ரசிகர்களுக்குத் தங்கள் கையெழுத்து மற்றும் வண்ணப்படத்துடன் வாழ்த்து அட்டைகளை அனுப்பத் தொடங்கினார்கள்.
பொங்கல் வாழ்த்து அட்டைகளின் டிசைனில் கட்டாயம் இடம்பெற வேண்டிய அம்சங்களாக சூரியன், கரும்பு, விவசாயி ஆகியவை இருக்கும். தவிர்த்து அவரவர் விருப்பப்படியும் புதியதாக வடிவமைத்துக் கொள்வதுண்டு.
இருப்பினும் அச்சுத்தொழிலில் ஏற்றம் பெற்ற சிவகாசி நகரில் இருந்து வரும் டிசைன் டிசைனான வாழ்த்து அட்டைகளுக்குதான் சந்தையில் நல்ல கிராக்கி இருந்தது.
அப்போதெல்லாம் தீபாவளி, புத்தாண்டு, பொங்கல் சமயங்களில் அஞ்சல்துறை அலுவலர்கள் இரவும், பகலுமாக பல வாரங்களுக்குப் பணியாற்ற வேண்டிய தேவையை லட்சக்கணக்கில் பரிமாறிக்கொள்ளப்பட்ட வாழ்த்து அட்டைகள் ஏற்படுத்தின. சில சமயங்களில் தீபாவளிக்கு அனுப்பப்பட்ட வாழ்த்து அட்டை, சற்றே காலதாமதமாய் கிறிஸ்துமஸுக்குக்கூட வருவதுண்டு.
1980களில் வழக்கமான வாழ்த்து அட்டைகள் சலிக்கத் தொடங்கி இசையோடு கூடிய வாழ்த்து அட்டைகள், புதுப்புது வடிவங்களில் தயாரிக்கப்படும் வாழ்த்து அட்டைகள் என்று வாடிக்கையாளர்கள் நிறைய வெரைட்டி எதிர்பார்க்கத் தொடங்கினார்கள்.
1990களின் மத்தியில் பேஜர், இறுதியில் செல்போன் ஆகிய சாதனங்கள் வந்தபிறகு எழுத்து வடிவிலான வாழ்த்துகளைப் பரிமாறிக் கொள்ள அட்டைகள் தேவைப்படவில்லை. பின்னர் மின்னஞ்சல் பிரபலமான நிலையில் கடிதம் எழுதும் வழக்கமே வழக்கொழிந்துவிட்ட நிலையில், வாழ்த்து அட்டைகளின் நிலை அந்தோ பரிதாபமாகி விட்டது.
இன்னமும் கூட வாழ்த்து அட்டைகளுக்கான சந்தை இருக்கத்தான் செய்கிறது. ஆனால் தொண்ணூறுகளில் இருந்த நிலையை ஒப்பிட்டால், பத்தில் ஒரு மடங்கு என்கிற அளவுக்கே கூட இல்லை.
ஈ-கார்ட் எனப்படும் மின் வாழ்த்து அட்டைகளுக்கு இளசுகளிடம் நல்ல வரவேற்பு இன்றும் இருக்கிறது. ஏற்கனவே இணையத்தில் இருக்கும் டிசைன்களில் தாங்கள் விரும்பிய வண்ணங்கள், வாசகங்கள் சேர்த்து மின்னஞ்சலில் அனுப்பிவிடலாம். வாட்சப் மெசேஜாகவும் அனுப்பலாம். நொடியில் போய் சேர்ந்துவிடும்.
கடைக்குப் போய் வாழ்த்து அட்டையைத் தேர்ந்தெடுத்து, தபாலில் சேர்த்து, அதை போஸ்ட் மாஸ்டர் டெலிவரி செய்யும் பெரும் மனித உழைப்பையும், காலத்தையும் கோரும் வேலையெல்லாம் 2K கிட்ஸுக்குக் கசக்கிறது.
பொத்தாம்பொதுவாக ட்விட்டரிலோ, ஃபேஸ்புக்கிலோ, வாட்ஸப் ஸ்டேட்டஸாகவோ ஒரு வாழ்த்தைப் போட்டுவிட்டால் எல்லாருக்கும் போய் சேர்ந்துவிடப் போகிறது என்று கருதுகிறார்கள்.
காலத்தின் அருமை புரிந்தவர்கள், பணத்தின் தேவையையும் உணர்ந்தவர்கள் என்பதால் அவர்களது எண்ணம் சரியாகக்கூட இருக்கலாம்.
ஆனால் –
ஏற்கனவே குறிப்பிட்ட மாதிரி பல்வேறு பரவசங்கள் இன்றைய இளைஞர்களுக்குக் கிட்டுவதில்லை. அதை வார்த்தைகளில் சொல்லியும் அவர்களுக்குப் புரியவைக்க முடியாது.
வாழ்த்து அட்டை என்பது ஒரு தலைமுறையின் கவுரவம், கனவு. வரலாற்றில் அதற்குரிய அந்தஸ்து எப்போதுமே இருந்து கொண்டுதான் இருக்கும்.
வரப்போகும் கிறிஸ்துமஸ், புதுவருடத்துக்காக இன்னும் யாரோ ஒரு காதலன், யாரோ ஒரு காதலிக்கு வாழ்த்து அட்டை தேர்ந்தெடுக்க கடை கடையாக ஏறி இறங்கிக் கொண்டுதான் இருக்கிறான், இருப்பான்.