1
உங்கள் செயலை தாங்கும்
சில சொற்களை
தருவேனா தெரியாது
செயலின் தோற்றங்களை
சொற்கள் சோர்வடையாமல்
சேர்க்கலாம்
உளத்தூய்மையிடம்
சரணடையும் சொற்கள் உயிராற்றலின் செயலை தாங்கும்
வேறு கதி இல்லை
சொற்கள் செயலின் வழியே
சொல் தன் கனவை
அடைகிறது
உன் செயலை தாங்கும்
சில சொற்களை
தருவேனா தெரியாது
செயலின் தோற்றங்களை
சோர்வடையாமல்
சேர்க்கலாம் சொற்கள்
உளத்தூய்மையிடம்
சரணடையும் இருமுனை
கற்பனையில் நிகழ்ந்துவிட்டதாக
காலமும் கடந்திருக்கும்
என் உயிராற்றல்
செயலை தாங்கும்
எண்ணங்களோ காலை வேளை வானம்பாடிகளாக விண்ணை நோக்கி மேலெழும்பும் நானும் வாழ்க்கைக்கும் மேல் பறந்து திரிவேன்.
2
ஒரு நோய் மேற்கொள்ளும்
உத்தியை யோசிக்கிறேன்
ஒரு நோயே இன்னொரு நோயை குணமாக்கும் வெற்றுநிலையை
சொர்க்கத்தை சொற்களை
தவிப்பை
~
3
வெப்பம் தீர்ந்த நண்பகல்
கரையை கடக்கிறது
முழுதும் அடங்கியதாக
காட்சியளிக்கிறது கடல்
அலையோ மீண்டும் தொடங்குகிறது
தன் வேறு வண்ணங்கள்
படர நதியை
பாவனைகளை சேர்த்துக்கொள்ளும் கரை
மொத்தமாகவே
விடியலில்
தன் ரேகையை
கடக்க கடக்க
நிழலில் கரையும்
எல்லாம் வல்ல இருளாகும்
~
4
நீ ரகசியம்
நான் பரம ரகசியம்
என் வாக்குறுதி பிரியம்
கனவுகளில் கடவுள்
கட்டப்பட்டிருக்கிறார்
என்னிடமே
ஏதோ ஏதோ சொல்லி
என் கத்திகளால்
எனக்கே எதிரான
ரகசியங்களோடு சந்தித்தேன்
தூய துயரில்லை
~
5
உனக்கும் எனக்கும் ஒப்புதலற்று
முடிகிறது எல்லை
அழிகிறது நகரம்
எங்கேயும் வாழ்வில்லையென
ரகசியமானேன்
புதிரென உயிரும் தப்பிக்கிறது
இப்போது வரை பூமி வசிக்கிறது
ரகசிய இடத்தில்
~
6
அழுவதற்கான பாலம் ரகசியமானது
அங்கிருந்து கடவுளை நோக்கி
அழலாம்
அறிந்த ரகசியத்தை
உன் அனுபவத்தை இன்னொருவன் சொல்வதால்
அவன் நீயல்ல
அவனும் கூண்டு நீயும் கூண்டு
உங்கள் முன்னே சுற்றி வருகிற கடவுளை கூண்டுக்குள் கற்பனையை கண்டால் குதிக்க சொல்லி சொன்னதே அந்த ரகசியம் தான்
நீயும் குதிக்கிறாய்
அது யாவருக்கும் ரகசியம்
எவ்வளவு நேரமெடுத்து
நுண்ணியமாக காட்சி தோன்றினாலும்
உனக்கு மட்டுமேயான வெளிப்படை
கடவுளது
உடல் இல்லாத இடத்தில்
உயிர் உள்ள சத்தம்
அறிந்த ஒன்றல்ல
நீ நினைப்பது போல்
~
8
எல்லாமே முடிந்துவிட்டது
திறக்கக்கூடிய கதவையும் சற்றே தொட்டால் மலை உடையும்
குருவிகளும் மறைந்துவிட்டது
எதற்காக கூவுமது
நிச்சயமாக மனிதனுக்கு தெரியாது
கற்பித்து கொள்ளலாம்
கதைகளில் வரும் அகாலம்
காணாமல் போன ஜீவராசிகளை
பற்றி சிறிது தவிப்பினும்
தன்னை தானே புணரும்
வேறெதேவும் புதியதாக
தோன்றாதது
தேவைகளுக்கு
அலைய முடியவில்லை
மனவெளிச்சோலை
தவிப்பதை தவமென்கிறது
என்னோடு
எல்லாமே தொடங்கிவிட்டது
~
9
சூரியனை ஆதவனாக்கிய
மாயம் எனக்கில்லை
பெரிய வெளிச்சம் எதையும்
தருவதாக எனக்கு தெரியாது
பல்வேறு இடங்களில் இருந்து
வரும் பகலின் வெளிச்சமற்ற பகுதிகள் எனக்கு சவுகரியம்
சாயங்காலத்திலே எனது பருவம்
தொடங்குகிறது
வார்த்தையை யோசித்து
பேசுவதில்லை
கையும் காலும் அசாதாரணமாக பெறும் தைரியம்
நினைத்ததை முடிப்பேன்
வானத்தில் நட்சத்திரம்
தருவது போல் குறைந்த ஒளியே என் நன்மை
அதை விட பெரிய நிழலில்
ஒளி பகிரும் சந்திரர்கள் மோதும்
அந்தியின் வாசலில்
எனது
பகல் தன் பெயரை இழந்துவிட்டது
~
10
காலத்தை மாற்றிய காதல்கள்
விசித்திரமானவை
உள்ளன்பு புரியும் நேரம்
நீ உன்னையே மறந்திருப்பாய்
சிறிய சிறிய ரகசியங்களும்
பெரிய பெரிய மோதலும்
கேட்கப்படாது சேரும்
மேகத்தில் நீர் நீந்தும்
இங்கே புதிதாக மலர்
வருவது போல் தெரிகிறது
நான் வெளியேறிவிடுகிறேன்
~
11
நொடிக்கு நொடி அலைவது
அதிகமாகிறது
ஒரு நாடே கவிதை எழுதுகிறது
கைகளில் சேர வேண்டிய
பொருளோ நழுவி
உடைந்து கொண்டேயிருக்கிறது
என்னை நானே
உயிர்ப்பிக்க முடியாத
ஊனம் உயிரை அழுத்துகிறது
திருடன் போல் வரவேண்டிய மரணத்தை வீட்டுக்கு
வீடு அழைக்கிறார்கள்
பொய்களும் திருடப்படுகிறது
~
12
உடலை நீ தேர்ந்தெடுக்கவில்லை
வளர்கிறது அது
உடல்கள் பல முறை
வேறொன்றாக
நீ விரும்பும் உடலாக பாவனைப்படுத்துகிறாய்
வார்த்தைகளை எண்ணுகிறாய்
சொல்லப்பட்டவையே நீ
சொன்னவையை சொன்னவர்
கேட்பவர் கேட்பதை
~
13
முழுதாக பாடாத பாடல்
நா தடுக்கும் சொல் வராது
மந்தமாகவே கேட்கும்
அழிந்துவிடும் சப்தநாடி
இப்போதும் தனியே செல்லும்
எனக்கு மட்டும் கடவுள்
~