இதழ் Category: கவிதை

கோடையில் உலர்த்திய துணி ஆறாண்டு நட்பை பிரியங்களை காதலை ஃபேஸ்புக் காட்டுகிறது அது ஒரு ப்ரோக்ராம் அல்காரிதம் எந்திரத்தனமான ஏற்பாடு…

நீங்கிய பின்னரே திருவிழா இரவொன்றில் வானில் நிகழ்ந்து மறையும் வண்ணமயமான வாண வேடிக்கை சம்பவித்து முடிந்து விடுகிறது உன் வருகையும்…

பெயர் தனியாக ஆஸ்பத்திரிக்கு வருகிறவள் ஒரு எளிய சேலையை அணிந்திருக்கிறாள் மடியில் மஞ்சள்நிறப் பையை மடித்து வைத்திருக்கிறாள் போகும்வரும் யாரையும்…

உன் ஊரைக் கடக்கையில் உனை சந்திக்காமல் செல்வதான முடிவை மெச்சிக்கொண்டவள்தான் கண்ணோடு கண் பார்க்கையில் சலனமின்றிப் பேசியதாக நம்பியவள்தான் கைபேசித்…

ஒரு சிறிய மாத்திரை என்னை மீண்டும் மழையின் கிசுகிசுப்பைக் கேட்கவைத்தது. ஒரு பெண் தனது முதல் பட்டுப்புடவையை நீவிவிடுவது போல்…

1 தாத்தாவின் உடல் நடுக்கூடத்தில் கிடத்தப்பட்டிருந்தது எல்லாரும் சுற்றி நின்று அழுதார்கள் உடல் சூடு அதிகரிக்கும்போதெல்லாம் யாருக்கும் தெரியாமல் அவர்…